De afgelopen maand

Zo, een update is wel weer op zijn plaats. Het is natuurlijk logisch dat er steeds minder updates plaats zullen vinden, en wel om twee redenen: allereerst ben ik natuurlijk geen toerist, en zal ik steeds meer in een bepaald ritme raken waarbij sommige dingen herhaald worden. Er gebeuren nog wel bijzondere dingen, maar het is niet meer nodig van elke dag of elke week een verslag te schrijven. Bovendien krijg ik ook steeds meer een sociaal leven. Wanneer je de blogs van de andere ryûgakusei (uitwisselingsstudenten) bekijkt, zie je ook dat de verslaggeving naar verloop van tijd begint af te nemen. Dit is meestal een goed teken! Het is de bedoeling dat je lekker druk bent, en amper tijd hebt om verslagen te schrijven. Ik ga het toch proberen vol te houden, omdat ik weet dat het later erg leuk zal zijn om terug te lezen.

Dus, het vervolg van mijn vorige bezoek aan Nara. De omschrijvingen zullen wat korter zijn, omdat ik nu een maand moet doen en dat kan niet zo uitgebreid. Helaas heb ik amper foto's gemaakt afgelopen tijd, ik zal proberen dit wat meer te gaan doen. Oh, wel een mooie foto van de omgeving hier toen Gieltje er was, en een foto gemaakt op mijn uni waar je de berg Daimonji op de achtergrond ziet!



Dinsdag 19 mei - zaterdag 23 mei

Deze dagen stonden vooral in het teken van de sportdag van het huis, waar ik verantwoordelijke voor was. We hebben door het semester heen een aantal activiteiten, en iedereen moet van één daarvan eindverantwoordelijke zijn. Een heel verschil dus met bestuurslid zijn van Tanuki! Samen met Sera, een Koreaans meisje, en Alis, een Indonesisch meisje, moesten we dus die sportdag organiseren. Bovendien moest er voor een lunch worden gezorgd. Al gauw werd duidelijk dat de meiden zouden koken en ik zou het sporten organiseren. Uiteindelijk heb ik ook met boodschappen doen en koken geholpen, en de sportdag was supergeslaagd. Het was leuk om lekker actief ergens mee bezig te zijn.

's Avonds ben ik nog naar Timor gegaan, die in de Shûgakuin woont, een studentenflat voor uitwisselingsstudenten. Hier zou ik ook naar toe zijn gegaan, als ik niet voor hdb had gekozen. Daar heb ik met Timor en Kirsten pannenkoeken gegeten en een Bollywood film gekeken. Was erg gezellig.

Quindici, de voetbalcircle

De vorige keer dat ik Akio had ontmoet had ik via hem de contactgegevens van iemand van de voetbalcircle "Quindici" gekregen (daar zat Akio bij toen hij nog studeerde). Een circle is een soort club, maar minder fanatiek. Er wordt bijv. dus niet 5 keer per week, maar twee keer per week getraind. Verder is de sfeer wat relaxter. In principe kun je zeggen dat circles vooral recreatief zijn, en clubs op prestatie gericht. Woensdag 27 mei zou ik voor het eerst meedoen. Angel kwam ook mee; het maakte niet uit dat hij niet op onze uni zit. Voor het eerst sinds tijden (zaalvoetbal in Nara niet meegerekend) weer echt gevoetbald, en dat voelden we. Na de training gezellig met de circle gegeten. We hebben met zijn tweeën daarna onze eigen derde helft georganiseerd. Deze traditie van TFC Banzai moest gewoon worden doorgevoerd, ook al hadden we nog geen playstation om PES op te spelen en ook al waren we maar met zijn tweeën. We hebben dus maar ping pong gespeeld terwijl we amper konden lopen, en een beetje filmpjes kijken op mijn laptop enzo. Was erg gezellig! Sindsdien trainen we regelmatig mee, en zondag 14 juni hebben we zelfs even mee mogen spelen in een officiële wedstrijd. Het niveau is vrij gevarieerd, maar er zitten een paar hele goede spelers in de oudere jaren. Het wordt dus een uitdaging om uiteindelijk een basisplek te veroveren (Angel en ik kwamen beide na de rust in het veld in de met 5-1 gewonnen wedstrijd). Ik denk dat ik het in deze circle uiteindelijk erg naar mijn zin ga krijgen. Het niveau is dus vrij hoog, zeker vergeleken met mijn schoolteam 5 jaar terug en eigenlijk ook wel vergeleken met TFC Banzai. Het voordeel is dat het voetballen op zich tijdens de training, de partijtjes enzo, hierdoor wel leuker zijn! Lekker combineren enzo. De mensen zijn ook tof, en hoewel sommige nog erg stil zijn tegen ons, lijken er erg aardige gasten bij te zitten. Het is trouwens niet gebruikelijk om als buitenlanders bij een circle te gaan waar verder alleen Japanners zitten. Er zijn circles speciaal voor buitenlanders enzo, maar dit leek mij natuurlijk veel leuker. De drempel is allicht wat hoger, maar als het je lukt "binnen te komen", dan heb je ook wat. En daarvoor ben ik hier gekomen.

PS3 en de derde helft

We vonden het eigenlijk niet kunnen dat we een derde helft hadden zonder te kunnen gamen. Ik wilde sowieso al een console kopen, het liefst een PS3, maar dan moest ik wel een tv hebben. Ik wilde wel een goedkope, maar als je lekker wilt gamen moet het natuurlijk wel een beetje een goede tv zijn. Uiteindelijk heb ik een redelijke tv gekocht op dinsdag 2 juni, en de dag erop een PS3 (80 gig). De derde helfden zijn sindsdien een stuk meer zoals ze horen. Angel en ik spelen Winning Eleven 2009 (zo heet PES 2009 hier), maken dan wat nieuwe spelers aan voor TFD Baron, TFC Banzai enzo, en gaan dan een paar potjes spelen (met uiteraard een lekker koud biertje erbij!). Daarna spelen we de Rpg Valkyria Chronicles. Is een hele uitdaging in het Japans, maar het gaat nog best goed! Ik zal binnenkort wel een foto maken van een typische derde helft.

Zaterdag 30 mei: Dance Party

Eenmaal per semester is er in ons huis een feest. Het hele huis wordt gemobiliseerd om bijvoorbeeld aan de receptie te staan, eten te maken, of bardienst te draaien. Van tevoren wist ik niet echt wat ik ervan moest verwachten, want wat Japanners onder een feest verstaan verschilt soms nogal! Het was supervet, en de volgende keer ga ik zeker wat meer mensen uitnodigen. Dit keer had ik wat mensen van mijn oude voetbalclub uit Nara uitgenodigd. Uiteindelijk kwamen Hiro, Morishita en Takahata langs. Takahata had ik al 3 jaar niet gezien, dus dat was een leuk weerzien. Hij was mijn warming up partner in 2004, want dat gebeurde in tweetallen. Overspelen enzo. Een wat meer rustige jongen vergeleken met die andere twee, maar ook superaardig. Op het feest lekker gegeten en gedronken, en uiteindelijk zijn ze allemaal bij mij blijven logeren omdat ze helemaal vanuit Nara kwamen. Dat was weer een wilde boel. Morishita kan het niet laten om soms iets raars te doen, en dan kan ik het niet laten om daar even overheen te gaan. Mooi om dan te zien hoe hij schrikt. De dag erop nog even langs de lokale schrijn gegaan, en lekker gegeten voordat de jongens weer terugkeerden naar Nara (behalve Takahata, die ook in Kyoto woont en al eerder wegging wegens een bijbaantje).

Kort

- Vrijdag 12 juni met Daniel, Freddie, Timor, Kirsten, Kaori en nog wat anderen uitgegaan in Sanjô. Daar lekker gegeten en karaoke gedaan.
- Maandag 15 juni mijn eigen test voor 5-kyu gedaan voor kanji en gehaald! Ik zou er nu 1000 moeten kennen, maar ik moet de oude wel goed blijven herhalen... Daarna op naar de 2000!!
- Dinsdag 16 juni was het welkomstfeest voor uitwisselingsstudenten. Was iets formeler dan ik had ingeschat. Het eten was superlekker. Daarna met Daniel bij de rivier gezeten en heerlijk van nachtelijk Kyôto genoten. Ook langs de Shimogamo schrijn gegaan. Blijkbaar zijn die 's nachts allemaal open. Prachtig!

Gieltje revisited

Gieltje is bij mij langsgeweest van donderdag de 18e tot maandag 22 juni. Tof om die gast weer te zien. Met zijn tweeën hebben we flink wat kunnen bijkletsen. Donderdag was er een voetbalwedstrijd van een circle voor uitwisselingsstudenten en Japanners waar ik voor was uitgenodigd. Dat was erg lachen. We speelden buiten, maar op een veld van zaalvoetbalformaat. Het was Japanners tegen de buitenlanders. Het ging redelijk gelijk op, maar na de 3e periode stonden we ineens 9-6 achter. Toen kwamen Gieltje en ik erin (we wisselden steeds door) en hebben we de score snel teruggebracht op 9-8. Toen besloten ze ineens te stoppen om met andere teams te gaan spelen, terwijl deze periode nog veel korter bezig was dan de voorgaande drie. Na overleg besloten we de partij toch af te maken en een laatste periode van een kwartier in te lassen. Wat daar gebeurde was gekkenwerk! We wonnen uiteindelijk met 18-11, en hoewel ik half mank liep van een blessure van de training de dag ervoor, heb ik de Baron trots mogen maken! Ik speelde als een Duitse spits en heb in totaal iets van 10 keer gescoord, mede dankzij het goede (uit)verdedigende werk van Ali de Oezbeek. Ook Gieltje leverde zijn bijdrage, al moest hij al gauw met een rugblessure het strijdveld verlaten. Achteraf werd ik zowaar uitgeroepen tot MVP en ik moest een speech geven. De troffee en het diploma (of hoe noem je dat?) die ik kreeg mogen uiteindelijk in de prijzenkast van Banzai!



De dag erop met Angel en Gieltje naar een klassiek concert geweest waarvan ik kaartjes had gekregen van een vriendin van Ayako (ex-Leiden uitwisselingsstudente). Daarna zijn we bij mij thuis gaan aansluiten bij de borrel, want het huiseten hadden we gemist.

Zaterdag zijn we naar Nara gegaan en okaasan (gastmoeder) was weer erg hartelijk voor ons en we hebben lekker gegeten en heerlijk rustig aan kunnen doen. 's Avonds zijn Hiro en Morishita nog langsgekomen en hebben we een badhuis bezocht en we zijn daarna een eind gaan rijden met de auto, om uiteindelijk bij "Mario raamen" suuuuperlekkere raamen te eten. Allicht de lekkerste die ik ooit gegeten heb!

Zondag een beetje gewinkeld en ook rustig aan gedaan, en maandag weer terug naar Kyoto. Het was een leuke tijd met Gieltje! Ik kijk alweer uit naar de trip die we met Banzai gaan doen 16 juli. De zomer wordt sowieso tof, want er komen echt superveel mensen langs uit NL! Zoveel dat ik nu een schema heb van wie wanneer precies komt enzo. Dus als ik jou er nog niet op heb staan laat even weten wanneer je komt en dan maak ik misschien tijd voor je vrij :p



Verder

Verder heb ik natuurlijk mijn colleges gevolgd, af en toe een toetsje gemaakt, en meegedaan met huisetentjes enzo. Maar dat is een beetje standaard geworden, dus dat heb ik niet afzonderlijk genoemd. Wel heb ik de beloofde foto's van mijn kamer hiero en het uitzicht vanuit mijn raam.