Lake Biwa + bergen + sentô = het charisma van prof. James

Zo, dit is eigenlijk een vervolg van het vorige, maar omdat het zo lang werd heb ik het maar in tweeën geknipt. Het grootste verschil is dat deze dagen zich in de omgeving van Kyoto afspeelden.

Donderdag 7 mei

’s Ochtends de kanji toets, en ik moest het diezelfde ochtend nog voorbereiden… Het ging dus niet zo goed, maar dat kwam eigenlijk vooral doordat ik de week ervoor ziek was geweest en niet wist wat er geleerd moest worden. Door de vakantie kon ik in de tussentijd ook geen vrienden bereiken om het te vragen. Naar verhouding ging de tussentoets eigenlijk nog best okee. ’s Middags een beetje zelfstudie gedaan, en ’s avonds zou ik Akio ontmoeten, die in Kyoto was. Ik nodigde Angel ook uit en Akio nam een vriendin mee, Anna. Met zijn vieren zijn we bij een izakaya gaan eten. Was erg gezellig. Daarna nog even bij een klein maar zeer sfeervol Rock café gezeten. Na Akio te hebben gesproken, heb ik besloten om bij een voetbal “circle” te gaan. Dit is minder fanatiek dan een club, en ze trainen iets van 1 á 2 keer per week. Akio heeft zelf uiteraard een verleden bij TFC Banzai toen hij in Leiden was op uitwisseling in ons eerste jaar, en hij vond het daarom leuk als wij in het team zouden gaan spelen waar hij vroeger speelde. Inmiddels werkt hij al full-time bij een energiebedrijf in de buurt van Tokyo.

Vrijdag 8 mei

Vrijdag had ik even geen zin in de colleges. Licht positief was nog dat mijn korte toets van de week ervoor bij grammatica foutloos was, dit in tegenstelling tot de week ervoor. Verder niet echt veel te zeggen over deze vrijdag. Of wel! Ja, ’s avonds heb ik de Portugees Marco gesproken, en voor het eerst goed. Was erg leuk. Ik kende hem eigenlijk nog niet zo goed, alleen een beetje oppervlakkig, maar inmiddels kan ik hem toch wel een vriend noemen. Dankzij het gesprek met hem had ik meer zin gekregen om mee te gaan met de “Trip” met het huis de dag erop.

Zaterdag 9 mei

We werden vroeg wakker en vertrokken met een man of 24 richting de bushalte vlakbij. Met de bus gingen we naar Kyoto centraal, en daar pakten we de trein naar het noordoosten richting het meer “Biwa”. De reis was erg tof. We verbleven in een minshuku (Japanse stijl herberg), en zaten zowel vlakbij de bergen als bij het meer. Ik heb het echt enorm naar m’n zin gehad. Het was een heerlijk rustige omgeving en het weer was goed. Bovendien heb ik tijdens deze trip een aantal huisgenoten pas echt redelijk leren kennen en ik kan voor het eerst zeggen dat ik vrienden heb gemaakt. Uiteraard zal ik sommige ervan nog stukken beter leren kennen komende maanden, maar ik ben blij dat deze 2-daagse trip een mooie gelegenheid bood.

Zaterdag na aankomst op het station "Makino" werden we opgehaald door de huisvader van de minshuku. Hij had zijn twee kinderen ook bij zich, die liepen met allemaal speelgoedpistolen enzo rond. In de bus zijn Shige (mijn buurman. Een hele toffe Japannert die ook uit Nara-provincie komt. Hij is kampioen karate van de gehele Kansai regio!), Marco en ik talloze malen neergeschoten door het kleinste kind, zie foto's. Elke keer als we reageerden kwam er een brede grijns op het gezicht van het jochie van misschien 2 of 3 jaar oud, wat erg grappig was.

Na even onze spullen in de minshuku te hebben achtergelaten zijn we naar het meer gegaan, waar sommige mensen hebben gezwommen (ik niet hoor, veel te koud!). Daarna hebben we heeeerlijk gebarbecued bij de minshuku. Tja, veel meer valt er niet te vertellen, ik laat wel wat foto’s zien. Het was in ieder geval heerlijk ontspannen en ik had een leuke tijd met mijn huisgenoten.

’s Avonds zijn we naar een sentô (Japans badhuis) gegaan. Vergeleken met de andere sentô en onsen (natuurlijke heetwaterbron) die ik heb bezocht stelde dit niet zoveel voor, maar het was echt zooooo relaxed. De massagestoel achteraf voelde ook goed. Ik voelde me tot zondagavond gewoon nog “toasty”, zoals ze in Suikoden zouden zeggen. Ik denk dat ik in Kyoto ook maar af en toe een sentô ofzo ga opzoeken. Van Felix hoorde ik dat er ook een onsen ergens vlakbij in de bergen was, dus ik ga maar even navraag doen waar precies.

Na terugkomst van de sentô hebben we pictionary gedaan en daarna een soort spookwandeling. Ik zat gelukkig bij okaasan (de huismoeder die ook mee was), dus ik hoefde niet bang te zijn. Ik was het stiekem wel een beetje omdat Japanners dus echt allemaal daarin geloven. Dan wordt het voor jezelf toch wel wat echter en enger dan wanneer het liedje van Bassie en Adriaan in je hoofd zit! Daarna hebben we vuurwerk afgestoken, erg typisch Japans natuurlijk maar wel leuk en gezellig.

Zondag 10 mei

Ik had heerlijk geslapen omdat deze futon (Japans bed?) erg lekker lag en bovendien schoon was. Hierdoor kwam ik op het idee om mijn eigen bed ook maar te verschonen binnenkort. Het ontbijt was errug lekker, ik hou echt van deze Japanse ontbijtjes, lekker vullend met van alles en nog wat. Ik eet het allemaal op! ’s Middags zijn we een stukje een berg opgereden. Een mooi deel wat in de winter skiegebied is. Een beetje gesport enzo, en vervolgens zijn we weer naar huis gegaan. Op Kyoto station heb ik nog met een aantal huisgenoten superlekkere raamen gegeten. Toen ik thuis was, was ik supermoe. Niet echt veel meer gedaan de rest van de dag. Vooral mijn blog geschreven en lekker rustig aan gedaan. Oh, ik heb ook de 6kyu test van karakters gedaan, en die heb ik gehaald! Nu kan ik dus aan 5kyu (niveau 5) gaan beginnen, en als ik die haal en de rest ook nog even goed herhaal ken ik alle karakters die Japanse kinderen aan het eind van de basisschool horen te kennen. Een mooi doel om ergens eind mei/begin juni proberen te behalen! Nog even wat foto's van de reis:

Maandag 11 mei

Niets bijzonders gedaan. Vooral heel lang geslapen, heel veel boodschappen gedaan (het was zoveel dat ik twee keer moest. 1 keer naar de supermarkt, waar ik veel fruit en andere gezonde shit heb gehaald, en 1 keer naar een grote winkel waar je beddengoed, handdoeken enzo kunt kopen. Daar ook van alles gehaald. Great succes!!), en dit blog geschreven. Morgen beginnen de colleges pas echt weer, dus dan ga ik er weer flink tegenaan. Het is de afgelopen dagen erg heet hier, tegen de 30 graden. Maar omdat het lente is en het regenseizoen nog niet begonnen is, voelt het erg prettig aan. Het koelt ’s avonds ook nog eens lekker flink af. Dit is eigenlijk een zomer zoals je hem wilt hebben. De Japanse zomers zijn vreselijk. Zelfs mensen uit Singapore, Korea en andere Aziatische landen vinden de Japanse zomers erger dan hun eigen zomers. Jack, de Italiaan hiero, neemt ook geen halve maatregelen; hij vond het vorig jaar zo vreselijk dat hij dit jaar augustus en september tijdelijk terug zal keren naar Italië. Ik red me wel, zolang ik een handdoek, een waaier en airco heb.